Weer lekker vroeg opgestaan, gedoucht, koffie gezet, broodjes gehaald en alvast de route voor de Picos uitgezocht. Ze geven de komende 2 dagen veel regen af en dat verandert misschien wel onze planning.

Vandaag met de metro van 11.15 naar Bilbao. In 40 minuten waren we in de stad. We zijn met de Artxanda Funicular (tandradbaan) naar boven gegaan voor een spectaculair uitzicht over de hele stad.

Lekker geluncht op het terras van Txakoli. Jaco had zijn shirt aan van Zierikzee dus werden we direct herkend als zijnde Nederlanders. Volgende keer een ander shirt aandoen. Tips uitgewisseld met een stel uit Gouda.

Om 15.30 was het verzamelen voor de wandeltour met Tintin van Guruwalks. We waren met nog 4 anderen. Veel gehoord over Bilbao. Wat vooral is blijven hangen zijn de typische lekkernijen?

De Carolina, genoemd naar de dochter van de bakker omdat zij steeds snoepte van de Merinque. De koek is gevuld met room en daar bovenop een negerzoen. Mmmmmm.

De pastel arroz is een soort Portugees roomgebakje.

De bollos de Mantequilla is een soort berlinerbol met opgeklopte boter erin en suiker bovenop.

De Tarta de Santiago is een traditioneel recept uit de Galicische keuken. Momenteel kunnen ze worden gekocht bij bijna alle banketbakkers in de steden en gebieden waar de Camino de Santiago doorheen gaat. De belangrijkste ingrediënten zijn amandelen, suiker en eieren. Het figuur erop bevat de 4 Baskische gemeenschappen. Alhoewel de mensen uit Navarra helemaal niet bij de Basken willen horen.

De Baskische taal wordt nog maar door 33% van de bevolking gesproken.

Tintin vertelde ook dat het eind augustus altijd groot feest is. Vanaf de eerste zaterdag na 15 augustus breekt Bilbao los voor zijn Semana Grande-feesten die een week duren. Ze zijn nu al aan het aftellen.

Het begint allemaal in de “Txupinazo” vanaf het buitenbalkon van het Arriaga Theater, wanneer Marijaia (een nogal ronde dame in een dansende houding) aan de menigte wordt gepresenteerd en een raket in de lucht wordt afgevuurd. Ook dit is na 2 jaar Corona dit jaar weer voor het eerst. Bijna elk feest wordt er van een hoge fontein gesprongen, wordt een beeld van Miguel de Unamuno (een schrijver die de Baskische taal maar niets vond) omver getrokken en wordt er van een brug gesprongen met vele botbreuken als gevolg. Idioten.

Na bijna 2 uur was de tour klaar en zijn wij weer terug naar de camping gegaan met de metro. We hebben gegeten in het restaurant op de camping.