Onze bagage in een kluis in het busstation onder ons appartement gedropt. Op de fiets de berg op naar Casa da Música.

Casa de Música is een groot concertgebouw ontworpen door de Nederlandse architect Rem Koolhaas. Het gebouw had eigenlijk opgeleverd moeten worden in 2001, omdat Porto toen de culturele hoofdstad van Europa was. Het was echter pas in 2005 klaar. Vlg Pedro is dat nog snel want de meeste projecten duren hier heel erg lang. 30 jaar is geen uitzondering.

Ook nog over het Cemitério de Agramonte gelopen. Halverwege de 19e eeuw was er een cholerapandemie (soort COVID?) en hadden ze een begraafplaats nodig zo ver mogelijk van de bourgeoisie. Er moest een landgoed voor wijken. Imposante graven, groter dan de huisjes in Porto waar ze met zijn vieren in wonen.

We hadden nog anderhalf uur over voordat we de auto konden halen en daarom zijn we neergestreken in Zé da Braga voor een lunch. Vervolgens de auto en de bagage opgehaald.

14.30 bye bye porto. Op weg naar de provincie Castilië-en Léon, weer terug naar Spanje. Bij Chaves zijn we de grens overgegaan. We hebben nu de tolwegen niet vermeden omdat het anders 2x zo lang rijden was. Met onze tolbadge kunnen we zo doorrijden. Ideaal! We hebben nu het uurtje weer ingeleverd wat we gewonnen hadden in Portugal.

Onderweg werd het warmer en warmer 34 graden. We hadden vanmorgen een camping uitgezocht in Hospital de Orbigo. Onderweg zagen we allemaal kleine huisjes die ingegraven waren.

Op de camping aangekomen kregen we plekje 622 toegewezen. Zo dat is een grote camping dachten we en waarschijnlijk hadden we ons niet verdiept in de recensies?. Het was een echte tokkiecamping: harde volksmuziek uit de bar, uit de caravans weer andere muziek, allemaal vaste plaatsen, de borst werd midden op straat gegeven en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Haha waar zijn we terecht gekomen?? Wel gezellig.

Eerst maar even het stadje in gewandeld. Een lange stenen boogbrug met 19 bogen overspant de rivier Órbigo en maakt onderdeel uit van de Camino. De brug is veel te groot voor de rivier, maar voor de bouw van een stuwmeer stroomopwaarts voerde deze rivier veel meer water af. Alles in dit stadje is ingericht op de pelgrims.

Bij Don Suero de Quiñones een vissoep gegeten (of was het toch kippensoep, daar leek het meer op) en een omelet. We hadden een mooi plekje op het terras bij de brug met een prachtig uitzicht op het kerkje. De prijzen van het eten zijn in Spanje veel hoger dan in Portugal.

Genoten van een mooie zonsondergang en van een kerkje met wel 10 ooievaren erop.

Nog even een magnum gekocht in het feestgedruis in de bar (4 tenten van ons vandaan). Dat wordt lekker slapen op het ritme van de muziek maar dat lezen jullie morgen wel. Het is trouwens nog 26 graden.

P. S. Er stond deze week een erg toepasselijke column in de krant over ons campingleven?