En het was nog lang onrustig…. maar lekker in slaap gevallen op de muziek.

De tent opzetten en afbreken gaat steeds sneller, we zijn een geolied team. De tent was voor de eerste keer helemaal droog. Eerdere keren was hij nat van de regen en/of van de luchtvochtigheid. We moesten 17 euro aftikken voor deze camping, das geen geld en wel inclusief vermaak??.
Een kwartiertje terug gereden om Astorga alsnog te bezoeken en dat was de moeite waard. Een leuk klein stadje. Vanaf de Middeleeuwen ligt deze ommuurde stad op het kruispunt van twee belangrijke pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela: de Vía de la Plata en de Camino Francés.

De pelgrims brachten veel geld mee, waarmee ziekenhuizen, kloosters ed. gebouwd werden. Je ziet ook hier nu weer veel wandelaars met hun rugzakken.
Een wat bizarra bezienswaardigheid in Astorga was de Celda de las Emparedadas. Dit betekent zoiets als de ‘cel van de muren’.

In deze cel werden vrouwen in de Middeleeuwen ingemetseld om te bidden en te boeten totdat zij uiteindelijk stierven. Het enige contact met de rest van de wereld kwam via het raampje dat uitkwam op straat en het raampje dat uitkwam in de kapel van de Santa Marta kerk.
Ook in Astorga staat weer een bouwwerk van Gaudí ‘El Palacio de Gaudí’. Tegenwoordig doet het paleis dienst als pelgrimsmuseum. De bisschop heeft er nooit gewoond want hij vond het gebouw helemaal niets.


Hier is ook de streek van de Maragatos, een bevolkingsgroep van onbekende herkomst, waarschijnlijk een mix van Moren en Goten. Ze zijn van oorsprong muilezeldrijvers. Op de Plaza Mayor staat op het stadhuis een klokkenspel en de uren worden geslagen door een mannelijke en een vrouwelijke Maragatos. We kwamen er ook nog 1 live tegen met zijn pofbroek en leren borstlap.


Vanaf Astorga naar Léon was het 45 minuten rijden. Onderweg zagen we weer bergwoningen. Je ziet dan eerst een berg met een schoorsteen en onder de berg zit het huisje.

Léon is vergelijkbaar met Astorga maar veel groter. Ook een mooie kathedraal en ook weer een ontwerp van Gaudí, Casa de Botines. Er is een bank in gevestigd en je kan een rondleiding krijgen.


Een heerlijke Arepa gegeten als lunch, een soort wrap/pitabroodje met vulling.

Toen op weg naar Burgos, anderhalf uurtje rijden (van hier naar Amsterdam is dan ons gezegde?). Daar hebben we weer een camping gezocht. We schrokken enorm toen we aankwamen want het was een drukte van jewelste bij de ingang. Het meisje bij de receptie stelde ons direct gerust dat er een feest was in het restaurant en dat de camping gewoon rustig was. We mochten zelf een plekje uitzoeken. Wel veel duurder dan gisteren, wel 22 euro per nacht en geen entertainment?. De tent stond weer zonder vloek, in een zucht.

Na een heerlijke warme douche met een hele harde straal zijn we op de fiets naar Burgos gegaan. Er lag een prima fietspad en de hele weg was vlak, ongeveer 4 km. Een paar tapas gegeten, even rondgelopen en toen weer terug op de fiets in het donker.