Wederom 7 uur opgestaan. Het heeft vannacht flink geonweerd en geregend. Gelukkig geen lekkage. Alles was ook snel weer droog. 8 uur stonden we klaar om te vertrekken. Stelletje sufferds, de slagboom ging pas om 9 uur open en toen konden we pas betalen en daarna pas vertrekken. Toen eerst noodgedwongen nog maar ff koffie gedronken in het winkeltje.
Op weg naar SAN Vincente de Braquera. We vermijden de grote wegen. Onderweg Jaco nog erg blij gemaakt. Er was een Lidl. Boodschappen gedaan voor de komende dagen. In heel Baskenland bijna geen supermarkten kunnen vinden en nog maar net de grens met Cantabrië over en de ene Lidl na de andere. De kust van Cantabrië is 110 km lang en heeft net als Galicië veel estuaria (riviermondingen/fjorden), met mooie brede zandstranden, afgewisseld met bergen en steile kliffen. Langs de kust loopt de pelgrimsroute Camino del Norte naar Santiago de Compostelo. Onderweg zagen we veel wandelaars, deze route is echt afzien. We wilden in Santillana del Mar even stoppen om te lunchen. We kwamen echter via de verkeerde kant bij het dorp aan en mochten niet verder. Alleen voor bewoners. Er kwam net een politieauto aan en die hebben ons naar de goede kant geleid. Oftewel onder politiebegeleiding naar het parkeerterrein.
Heerlijk genoten van een driegangenlunch in Gran Duque. Erg lekker. Even door het leuke maar heel toeristische stadje (MET veel souveniersshops, hotels en restaurants, maar ZONDER toeristen vandaag) gewandeld. Santillana del Mar bestaat trouwens uit 3 leugens: Santa (heilig) – llana (vlak) – del mar (aan de zee gelegen). Deze kleine stad is namelijk niet heilig, niet vlak en ligt al helemaal niet aan de zee.
Daarna de auto weer in om na 10 km te stoppen in Comillas. Hier is El Capricho, een huis ontworpen door Gaudí. Het is gebouwd tussen 1883 en 1885. Gaudí kreeg van de vrijgezel Don Maxímo Díaz de Quijano de opdracht tot het bouwen van een herenhuis. Maximo heeft er een week gewoond en toen ging hij dood. Hij had geen kinderen. Het heeft 20 jaar leeggestaan. Toen werd het een restaurant en nu is het toegankelijk voor publiek. De entreegelden gebruiken ze voor het onderhoud.
Toen we naar buiten gingen regende het weer maar eens. Daarom is het in Noord Spanje zo groen?. Op buienradar stond dat het de hele verdere dag bleef regenen. Gelukkig was de radar mis want het is droog gebleven.
In San Vincente de Braquera hebben we een terrassencamping gevonden, El Rosal. Op de fiets naar het dorp gegaan, over een oude brug naar de andere kant van de baai. Alleen nog een voorgerechtje gegeten en toen de tent weer in. Morgen naar de Picos.
