Vandaag hadden we om 9.30 uur een afspraak met Pedro van ‘the worst tours’ oftewel de slechtste toer met een knipoog naar Amerika waar alles ‘de beste’, ‘de langste’, ‘de hoogste’ is. Pedro is een architect die ons (met nog 7 anderen) heeft rondgeleid door een gebied waar je normaal niet komt.

Het was ‘de mooiste’ toer door Porto vonden wij. We hebben veel geleerd over ‘de eilanden’, de huisjes van 4 bij 4 meter in de achtertuin van de baas van de fabriek, de verschillende stijlen van bouw (art deco, Jugendstil etc), de grote leegstand, het aantal bomen in de straat die iets vertellen over de welstand etc. Wie ooit naar Porto gaat moet dit echt overwegen om te doen. Aan het eind bepaal je zelf wat je wil geven.

De azulejo’s dienen vooral voor bescherming tegen vocht. Ook heeft hij uitgelegd dat de oude huizen maximaal 6 meter breed waren en hoe de indeling is van de huizen. In het midden zit een soort lichtkoepel, want anders zou het wel erg donker zijn.

De wc’s waren altijd aan de achterkant van de huizen. Bij onderstaand huis vond iemand de wc waarschijnlijk te klein en heeft hem uitgebouwd.

Na de 3 uur durende toer, de tijd vloog om, hebben we de fietsen gehaald en zijn we naar Afurada gefietst. Janet kende dit nog van haar meidenweekend een paar jaar geleden. Afurada ligt aan de overkant van Porto en is een echt vissersdorp. Daar hebben we vis gegeten bij Forninho da Afurada.

Daarna zijn we nog een stukje langs de kust gefietst. Er stond een aardig windje maar wel een lekker windje, gisteren was het een koud windje. Ook nog een kijkje genomen bij het washuis. De vrouwen doen de was terwijl de mannen de vis binnenhalen. Aan de rivierkade staan stokken in wigwam-constructies. Het wasgoed wappert aan een wirwar van lijnen. Het blijkt dat ze thuis wel wasmachines hebben maar de was wordt schoner als ze het zelf wassen.

Nu we de laatste dag in Porto waren, moesten we natuurlijk ook nog Port proeven. We hebben gekozen voor een klein porthuis waar we een goede uitleg kregen over de verschillende soorten Port en natuurlijk mochten we een witte en een rode proeven. We weten nu alles over Ruby, Tawny, Lbv en Vintage, maar navertellen kunnen we het niet. De helft zijn we weeral vergeten. Hoe roder en donkerder, hoe jonger de Port is.

Al slingerend na de Portjes verder op de fiets tot de boottaxi, die ons naar de overkant heeft gevaren.

We waren vlakbij A Bolina waar we afgelopen woensdag hebben gegeten en die dus Ricard verkocht. Toen Jaco Ricard bestelde, herkende de erg aardige eigenaar ons nog. Nadat hij Jaco’s verzameling had gezien had hij nog een glaasje wat we mee mochten nemen. Aardige herinnering!

Na het aperitief verder op de fiets naar Laurear, een heel knus eettentje, gerund door man en vrouw. Na het eten nog een klimpartij op weg naar het appartement.

Morgen kunnen we lekker uitslapen want we hoeven pas om 11 uur uit te checken en we kunnen de auto pas om 14 uur uit de garage halen.